Sommige films zijn van die moderne klassiekers die je gezien móet hebben. 12 Years a Slave is er zo een. Deze nieuwe film van Steve McQueen wordt alom door critici geprezen (op IMDB krijgt de film een metascore van maar liefst een 9,7!). En terecht, want het is een briljante film met een verhaal dat vertelt moet worden. Een rauwe film die confronterend eerlijk is over de gruwelen van de slavernij.
De film is gebaseerd op de autobiografie van Solomon Northup, een vrije en ontwikkelde man die een gelukkig leven leidt met zijn vrouw en kinderen in New York. Tot 1841, wanneer hij wordt ontvoerd en als slaaf in het Zuiden wordt verkocht. Het is werkelijk onvoorstelbaar hoe volkomen machteloos Solomon Northup is en hoe uitzichtloos zijn situatie meteen blijkt te zijn. Zodra hij is ontvoerd is er niets meer wat hij kan zeggen of doen om zijn vrijheid terug te krijgen. Zijn protesten worden simpelweg met ranselingen bestraft. Hij zit volledig in de val, en dat wordt alleen maar erger vanaf het moment dat hij verkocht is. Dan is hij het eigendom van slavendrijvers die met hem kunnen en mogen doen wat ze willen. Van zijn waardigheid en trots blijft door de pure angst steeds minder over. Hij kan zich alleen maar gedeisd houden en zo proberen te overleven, in de hoop ooit zijn vrouw en kinderen weer terug te zien. Die kans lijkt met de jaren echter steeds kleiner te worden.
Steve McQueen maakte in het verleden al rauwe films (Hunger en Shame) en gaat ook in deze film de verschrikkelijke realiteit niet uit de weg. Er zitten behoorlijk wat verontrustende scènes in de film, waarin de camera niet wordt afgewend. Slaven worden gelyncht, gegeseld met de zweep, verkracht.. En ondanks dat Solomon Northup probeert zich gedeisd te houden moet hij het zelf ook behoorlijk ontgelden. Zo is er de tergend lange scène waarin hij een halve dag op de puntjes van zijn tenen moet balanceren, met een strop om zijn nek, aan een boom vastgebonden, half-stikkend. Op de achtergrond gaat het dagelijkse leven van de overige slaven weer verder, alsof er niets aan de hand is. Het is ieder voor zich, hoe vreselijk dat ook is, en daar is geen ontkomen aan.
Northup wordt heel sterk gespeeld door Chiwetel Ejiofor (bekend van Children of Men en American Gangster). Het is ongelofelijk hoe de man zichtbaar en bijna voelbaar transformeert van trotse vrije man naar angstige en gebroken slaaf. Toch behoudt hij steeds een sprankeltje hoop, waardoor hij de verschrikkingen vol weet te houden. Ejiofor weet dat gevoel heel overtuigend over te brengen. Daarnaast speelt Michael Fassbender een grote en indrukwekkende rol (net als in de voorgaande films van McQueen). Hij portretteert de harteloze en getormenteerde slavendrijver Edwin Epps die, ondanks dat hij getrouwd is, een oogje heeft op zijn beste katoenplukster Patsey. Deze wanhopige slavin wordt gespeeld door nieuwkomer Lupita Nyong’o. Zij is er eentje om in de gaten te houden (en niet alleen vanwege haar feilloze modegevoel op de rode lopers). Ze vervult haar bijrol met verve, en ze is niet de enige. Steve McQueen heeft namelijk echt een sterrencast bij elkaar getrommeld. Kleinere bijrollen worden bijvoorbeeld prachtig vertolkt door de Britse acteur Benedict Cumberbatch (als redelijk vriendelijke slavendrijver), Paul Dano (als enge opzichter), en Brad Pitt (een van de weinige goede blanke mensen die Solomon in het Zuiden ontmoet).
De film is misschien meer ‘Hollywood’ dan de eerdere films van McQueen, maar bovenal is het een must-see die terecht behoorlijk in de prijzen gevallen. Zo mocht de film afgelopen weekend de BAFTA voor beste film en beste mannelijke hoofdrol in ontvangst nemen. Over twee weken zal blijken of de film ook op de Oscars zal gaan zegevieren, maar met zijn negen nominaties kan dat bijna niet anders.
Vanaf vandaag is 12 Years a Slave te zien in de bioscoop.
Beoordeling: 9/10
MY CUP OF CULTURE 
Het lijkt me echt een prachtige film maar niks voor mij. Ik kan slecht tegen dit soort films met mijn gevoelige hart haha!
Het is ook echt een geweldige film! Een echte aanrader.