Het is eventjes rustig geweest op dit blog, en met reden: ik ben een weekje naar Spanje geweest! Naar Málaga om precies te zijn, in Andalusië. En het was heerlijk. Verwacht er nog een uitgebreid verslag van vol met tips en mooie foto’s. Maar nu eerst een boekentip. Vlak voor vertrek kocht ik namelijk Het Rosie Project van de Australische schrijver Graeme Simsion, en ik las het in één ruk uit. Echt een aanrader! Misschien ken je het al, want het ligt al eventjes in de winkel. Maar ken je het nog niet, lees dan vooral even verder.
Het Rosie Project is het debuut van Simsion, en wat voor een. Hoofdpersoon van het verhaal is Don Tillman, een professor in genetica aan een universiteit. Hij is superintelligent, niet onaantrekkelijk en kan geweldig koken. Toch heeft hij een ‘Echtgenoten Probleem”, zoals Don het zelf noemt. Hij heeft er namelijk geen, en heeft zelfs nooit een relatie gehad. Dat heeft alles te maken met het feit dat Don behoorlijk autistisch is. Don is ontzettend rationeel, en heeft overal tijdschema’s voor. Die schema’s gaan ver, tot op de minuut deelt Don zorgvuldig zijn tijd in. Als hij het eens moet aanpassen, dan is hij behoorlijk van streek. En dat is maar één voorbeeld van zijn sociale onhandigheid, waardoor hij nooit verder is gekomen dan een eerste date. Dan komt hij op het idee om zijn probleem wetenschappelijk aan te pakken: met behulp van een zestien pagina’s tellende vragenlijst. Het duurt niet lang voor Rosie Jarman in zijn leven komt. Zij is als partner absoluut ongeschikt in Dons ogen, maar dat neemt niet weg dat ze intelligent en mooi is. En ze is ook op zoek naar haar biologische vader – een zoektocht waarmee Don (hij is immers professor in genetica) haar besluit te helpen.
Het boek is ontzettend grappig. Meerdere malen betrapte ik mezelf erop dat ik hardop moet lachen. Prachtig hoe Don bijvoorbeeld gefrustreerd is doordat een vrouw ervan overtuigd is dat ze alleen ijs met abrikozensmaak lust, terwijl Don zeker weet dat de kou van het ijs de smaakpapillen op de tong zouden verdoven. Daar gaat hij weer lekker afwijkend mee om. Ook heel leuk is hoe hij tegenover zijn enige mannelijke vriend zegt natuurlijk wel seks gehad te hebben, maar dat het hem gecompliceerder lijkt met een tweede persoon. Er zijn echter talloze prachtige en droog humoristische beweringen en observaties die Don doet, en die moet je lekker zelf lezen!
Het is overigens niet alleen grappig hoe Don denkt en reageert in het boek. Hij is ook een zeer sympathiek karakter. Je leeft ontzettend met hem mee en vindt zijn denkwijze ergens ook wel logisch. Mooi ook hoe hij langzaam maar zeker verandert en losser wordt, onder invloed van Rosie. Een origineel en heel prettig personage dus, met veel diepgang.
Het is zeker een feel-good roman, en het einde is misschien enigszins voorspelbaar. Maar dat is ook wel eens lekker en neemt niet weg dat het fijne verhaal leest als een trein.
Zoals ik al zei is Het Rosie Project het debuut van Graeme Simsion, die naar aanleiding van het succes van dit boek zijn bedrijf verkocht om zich fulltime op het schrijven te kunnen richten. Een slimme zet, want de filmrechten van het boek zijn al verkocht! Ik ben benieuwd.