De nieuwe film van Wes Anderson belooft weer een pareltje te worden! De regisseur is dankzij films als The Royal Tenenbaums en Moonrise Kingdom een van mijn favorieten. In The Grand Budapest Hotel vormt een gelijknamig gerenommeerd hotel in het Europa tijdens het interbellum de achtergrond voor de avonturen van de befaamde conciërge Gustave H. (Ralph Fiennes) en zijn nieuwe goede vriend, de piccolo Zero Moustafa (Tony Revolori).
Zo in de winter is het heerlijk om weg te dromen over mooie zomerse bestemmingen. Een van de leukste dingen is om lekker rond te reizen en zo een land (of meerdere landen) goed te leren kennen. Ook als je geen auto tot je beschikking hebt is dat goed te doen: pak gewoon de trein! Er is alleen al in Europa enorm veel moois te ontdekken. Moeilijk kiezen dus, waar je naartoe wil. Omdat ik zelf een aantal supermooie roadtrips heb gemaakt, lijkt het me leuk om mijn ervaringen te delen. Deze keer een route door een van mijn favoriete landen: Italië!
Het nieuwe boek van de Japanse schrijver Haruki Murakami is uit. Dat zul je misschien allang weten, want de lancering van het boek was groots. Er werden diverse readings georganiseerd en er was zelfs een festival. Nu ligt het boek prominent in de etalages van elke boekenwinkel. Je kunt er eigenlijk niet omheen, Haruki Murakami is een ware hype. Maar waarom zou je er ook omheen willen? Met De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren heeft Murakami namelijk weer een meeslepend verhaal afgeleverd met een poëtisch tintje.
Pablo Pijnappel is een Nederlands-Braziliaanse kunstenaar die bekend staat om zijn spel met feiten en fantasie. Hij vertelt verhalen waarin waargebeurde elementen worden gemixt met fictie, zonder dat nog duidelijk is wat nou wat is. Bij galerie Juliette Jongma is nu zijn solotentoonstelling Pareciam ser de um cinza translúcido te zien, wat in het Nederlands ‘ze leken gemaakt van een doorschijnend grijs’ betekent. Een poëtische en passende titel voor deze presentatie van zijn werk.
Misdaadkomedie American Hustle zit vol met bijzondere en kleurrijke figuren die allemaal niet altijd even eerlijk zijn. De openingsscène zet al lekker de toon: minutenlang zien we hoe Irving Rosenfeld zijn kale hoofd zorgvuldig bedekt met een comb-over waar je u tegen zegt. Irving is oplichter van beroep en de hoofdpersoon van het verhaal, dat zich in de jaren ’70 afspeelt. Je zou hem door het kale hoofd (en de enorme bierbuik!) bijna niet herkennen, maar Irving wordt gespeeld door Christian Bale. De steracteur heeft weer eens een flinke transformatie ondergaan. En hij is niet de enige: voor de gehele cast lijkt de film reden te zijn geweest tot een grote verkleedpartij.
“My name is Jordan Belfort. The year I turned 26, I made 49 million dollars, which really pissed me off because it was three shy of a million a week.”
Zo, dat is nog eens een binnenkomer. Jordan Belfort is de hoofdpersoon in The Wolf of Wall Street, de nieuwe film van Martin Scorsese. De film is gebaseerd op de biografie van Jordan Belfort waarin hij vertelt hoe hij eind jaren ’80 stinkend rijk wordt op de beurs. Want ja, hij bestaat echt. Zijn grote idool? Gordon Gekko natuurlijk. Na het zien van de film Wall Street besluit de dan nog jonge Belfort om ook rijk te worden en hij verhuist naar New York om op Wall Street te gaan werken. Eigenlijk is hij dan nog een brave jongen die bijvoorbeeld niet aan drugs doet, maar dat zal niet lang zo blijven. Je moet namelijk wel aan de drank en drugs om als stock broker te kunnen werken, aldus zijn nieuwe baas Mark Hanna (kort maar krachtig, deze bijrol van Matthew McConaughey). Na het faillissement van het bedrijf waar Belfort werkt komt hij terecht in een klein bedrijfje dat penny stocks verkoopt. Hij is er de ster en weet alles aan iedereen te verkopen. Het duurt dan ook niet lang voor hij een eigen bedrijf begint, samen met Donnie Azoff (Jonah Hill) die bij hem in het gebouw woont.
Het enorme opblaaskonijn van Momoyo Morimitsu zit er maar ongemakkelijk bij, zo beklemd door het te lage plafond. Dit roze knaagdier is zo groot en awkward dat alle schattigheid er allang vanaf is. Het werk is onderdeel van de tentoonstelling Now Japan, nu te zien in kunsthal KAdE in Amersfoort. Maar liefst 37 hedendaagse kunstenaars zijn opgenomen in deze tentoonstelling, die elk op hun eigen manier aspecten uit de Japanse samenleving representeren. De kunstenaars hebben niet per se meer met elkaar gemeen dan hun nationaliteit, maar dat maakt de tentoonstelling wel weer zo divers.
Niet eens zo heel lang geleden speelde Matthew McConaughey vooral in romantische komedies en stond hij boven alles bekend om zijn gespierde torso, maar tegenwoordig is de acteur er een eentje om in de gaten te houden. Hij wist in de film Mud al te overtuigen en in Dallas Buyers Club zet hij werkelijk een topprestatie neer. McConaughey speelt Ron Woodruf, een homofobe elektricien en notoire vrouwenversierder uit Texas die plotseling te horen krijgt dat hij besmet is met hiv en nog maar dertig dagen te leven heeft. McConaughey is nauwelijks nog herkenbaar: hij verloor ruim 25 kilo om te overtuigen als aids-patiënt.
Wanneer je in de buurt van Den Bosch bent, breng dan een bezoekje aan het Stedelijk Museum! Op het moment zijn er namelijk twee kleine maar fijne tentoonstellingen te bezichtigen.
MY CUP OF CULTURE 